ჩინური დღესასწაულები ასახავს ერის ღრმა ისტორიულ და სულიერ ფესვებს. ერთ-ერთი ასეთი ნათელი და განსაკუთრებული დღესასწაულია შუა შემოდგომის ფესტივალი (中秋节). უძველესი ლეგენდების, ასტრონომიული დაკვირვებებისა და სასოფლო-სამეურნეო ტრადიციების გავლენით ეს დღესასწაული კეთილდღეობის, ბუნებასთან ერთიანობის და, რა თქმა უნდა, ოჯახური ჰარმონიის სიმბოლოდ იქცა. მაგრამ მასთან ერთად, შემოდგომა ჩინეთში ასევე ნიშნავს ოქროს კვირეულის (黄金周) დასაწყისს - პერიოდი, როდესაც მთელი ჩინეთი, როგორც ერთი მთლიანობა, აღნიშნავს დასვენებისა და მოგზაურობის დროს. ეს ის დროა, როდესაც თანამედროვე ცხოვრება ერწყმის უძველეს ტრადიციებს, როდესაც ქვეყნის ყველა კუთხე ივსება განსაკუთრებული მაგიით, ხოლო დღეები უფრო მდიდარი და ნათელი ხდება.

• შუა შემოდგომის ფესტივალის ისტორიული კონტექსტი.

როდესაც ვსაუბრობთ შუა შემოდგომის ფესტივალზე (中秋节), ჩვენ აუცილებლად ჩავუღრმავდებით ჩინეთის ისტორიისა და კულტურის სიღრმეებს, რომელიც ათასობით წლით თარიღდება.

დღესასწაულის წარმოშობა.

შუა შემოდგომის ფესტივალი, რომელიც ასევე ცნობილია როგორც მთვარის ფესტივალი (月饼节), ფესვები უძველესი დროიდან აქვს. ერთი ვერსიით, მისი დასაწყისი დაკავშირებულია მთვარის თაყვანისცემასთან (月亮). ძველ ჩინეთში ხალხს სჯეროდა, რომ მთვარე სიმბოლოა ქალურობის, ნაყოფიერებისა და სილამაზის. მთვარე ასოცირდებოდა შემოდგომის სეზონთანაც, როცა მოსავალი იკრიფებოდა და ბუნება დასვენების პერიოდში ბრუნდება.

დღესასწაულის ჩამოყალიბებაში მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ძველმა მითებმაც, განსაკუთრებით ქალღმერთ ჩანგეს (嫦娥) ლეგენდამ, რომელიც ლეგენდის თანახმად, მთვარეზე (登月) გაფრინდა და იქ დარჩა თეთრ კურდღელთან ერთად საცხოვრებლად. (玉兔).

• კავშირი მთვარის კალენდართან და სამეურნეო ტრადიციებთან.

შუა შემოდგომის ფესტივალი მჭიდრო კავშირშია მთვარის კალენდართან, რომელმაც მნიშვნელოვანი როლი ითამაშა ძველი ჩინელების ცხოვრებაში. დღესასწაული მოდის მერვე მთვარის თვის მე-15 დღეს, როდესაც მთვარე ყველაზე კაშკაშა და მრგვალია. ეს მომენტი განასახიერებს მოსავლის დასრულებას, დღესასწაული კი ბუნების სიკეთისთვის მადლიერების გამოხატულება ხდება.

აგრარულმა ტრადიციებმა, რომლებიც დაკავშირებულია მიწის თაყვანისცემასთან და მოსავლის აღებასთან, ასევე იმოქმედა დღესასწაულის ჩამოყალიბებაზე. ძველ ჩინეთში შემოდგომა ითვლებოდა პერიოდად, როდესაც დედამიწა აძლევდა თავის სიმდიდრეს. ხალხი წინაპრებსა და ღმერთებს სწირავდა მსხვერპლს, ზეიმობდა მოსავალს და საჩუქრებს უცვლიდა მეზობლებსა და ნათესავებს.

ყველა ეს ტრადიცია და რწმენა დროთა განმავლობაში გახდა შუა შემოდგომის ფესტივალის განუყოფელი ნაწილი, რაც მას ერთ-ერთ ყველაზე აქტიურ და გულწრფელ დღესასწაულად აქცევს ჩინურ კალენდარში.

• დღესასწაულის სიმბოლოები და ტრადიციები

იდუმალი და ჯადოსნური, შუა შემოდგომის ფესტივალი (中秋节) ატარებს მდიდარ სიმბოლიკას, რომელიც ღრმად არის ფესვგადგმული ჩინურ (中国) კულტურასა და ისტორიაში.

მთვარის ნამცხვრები (月饼): ისტორია, მნიშვნელობა და შიგთავსის მრავალფეროვნება.

დღესასწაულის განუყოფელი ატრიბუტი, რა თქმა უნდა, მთვარის ღვეზელებია. ითვლება, რომ მათი ფორმა სიმბოლოა სისრულისა (圆满) და ოჯახის ერთიანობის. ლეგენდის თანახმად, მთვარის ნამცხვარი ხალხის ხელში იარაღად იქცა (人民), როდესაც მათ ფარული გზავნილების გადასაცემად იყენებდნენ მონღოლთა მმართველობის წინააღმდეგ აჯანყების დროს.

ჩინეთის რეგიონიდან გამომდინარე, ღვეზელის შიგთავსი შეიძლება მნიშვნელოვნად განსხვავდებოდეს, ტკბილი ლოტოსის თესლიდან (莲子) ან სეზამის პასტებიდან დაწყებული იხვის კვერცხის გულით მარილიანი შიგთავსით,.